آیا به دنبال مقاله ای کامل و جامع در مورد اختلال بیش حسی یا (SPD) هستید؟ اختلال بیش حسی (SPD) یک اختلالی عصبی که بر نحوه پردازش اطلاعات حسی توسط مغز تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به (SPD ) ممکن است نسبت به محرک های حسی بیش از حد حساس یا کم حس باشند.

اختلال پردازش حسی، (اختلال بیش حسی یا (SPD) )

اختلال پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) – همچنین به عنوان (SPD) یا اختلال یکپارچگی حسی شناخته می شود – اصطلاحی است که مجموعه ای از چالش ها را توصیف می کند. زمانی رخ می دهد که حواس به درستی به دنیای بیرون پاسخ ندهند. اگرچه این بیماری در سال های اخیر به رسمیت شناخته شده، اما به طور گسترده ای مورد بحث است و در حال حاضر یک تشخیص رسمی (DSM) نیست.

مفهوم اختلال پردازش حسی، (اختلال بیش حسی یا (SPD) )

مغز ما اطلاعات حسی را از طریق حواس پنج گانه و حواس داخلی دریافت می کند. اگر مغز این اطلاعات را به درستی پردازش نکند، ممکن است نسبت به محرک های حسی بیش از حد حساس یا کم حس باشیم. این حساسیت یا کم حسی می تواند در زندگی روزمره ما مشکلاتی ایجاد کند، مانند اینکه در مدرسه، محل کار یا خانه مشکل داشته باشیم.

در برخی موارد، افراد مبتلا به اختلال پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) ممکن است به دنبال محرک های حسی باشند تا کمبود حسی خود را جبران کنند. به عنوان مثال، ممکن است به لمس اشیا یا تکان خوردن علاقه زیادی داشته باشند. اختلال پردازش حسی یک اختلال جدی است که می تواند بر زندگی افراد تأثیر بگذارد. اگر فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان به این اختلال مبتلا باشید، با پزشک یا روانشناس خود صحبت کنید.

آیا اختلال پردازش حسی، (اختلال بیش حسی یا (SPD) یک اختلال واقعی است؟

اختلال پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) یک اختلال پیچیده است که هنوز به طور کامل درک نشده. برخی از متخصصان معتقدند که (SPD) یک اختلال واقعی است که می تواند به طور قابل توجهی بر زندگی افراد تأثیر بگذارد. سایر متخصصان معتقدند که (SPD) ممکن است فقط یک علامت یا ویژگی از اختلالات دیگر مانند ” اوتیسم” باشد. در حال حاضر، (SPD) به عنوان یک اختلال در هیچ یک از کتاب های راهنمای تشخیصی رسمی مانند (  ICD-11) یا (DSM) گنجانده نشده.

آیا اختلال پردازش حسی (SPD) و حساسیت پردازش حسی (SPS) یکسان است؟

نه اینطور نیست. حساسیت پردازش حسی، ویژگی شخصیتی است که نشان می‌ دهد فرد چقدر نسبت به احساسات فیزیکی یا ورودی عاطفی حساس است. افراد دارای این صفت به عنوان افراد بسیار حساس یا (HSP) شناخته می شوند. از سوی دیگر، اختلال پردازش حسی، یک اختلال عملکرد حسی را توصیف می کند که در آن حواس نمی توانند ورودی های محیطی را به درستی پردازش کنند.

چه چیزی باعث مشکلات پردازش حسی، (اختلال بیش حسی یا (SPD) )می شود؟

تصور می شود که (SPD) یک پایه ژنتیکی دارد. همچنین گفته شده که با قرار گرفتن در معرض الکل یا مواد مخدر قبل از تولد، تروما یا غفلت در اوایل دوران کودکی، یا عدم تحریک در مراحل اولیه رشد مرتبط است.

آیا با رشد علائم (SPD) از بین می رود؟

برخی از کودکان مبتلا به (SPD) با گذشت زمان علائم خود را بهبود می بخشند یا حتی کاملاً از بین می برند. این بهبود ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند رشد مغز، یادگیری نحوه کنار آمدن با چالش های حسی و دریافت درمان مناسب باشد. با این حال، (SPD) می تواند در بزرگسالی نیز وجود داشته باشد، به ویژه در افرادی که اوتیسم نیز دارند. در این موارد، علائم (SPD) ممکن است کمتر شدید یا قابل کنترل تر از دوران کودکی باشد.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان مبتلا به SPD در بزرگسالی آورده شده:

• درک کنید که علائم (SPD) چیست و چگونه بر فرزندتان تأثیر می گذارد.
• با فرزند خود در مورد چالش های حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) او صحبت کنید.
• به فرزند خود کمک کنید تا یاد بگیرد که چگونه با چالش های حسی خود کنار بیاید.
• از یک روانشناس کمک بگیرید اگر فرزندتان به درمان نیاز دارد.

با حمایت و آموزش مناسب، افراد مبتلا به (SPD) می توانند زندگی رضایت بخشی داشته باشند.

چرا کودک من به برخی از احساسات یا صداها حساس است؟

او ممکن است اختلال پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) داشته باشد که شایع ترین شکل آن پاسخگویی بیش از حد به احساسات است. کودکانی که بیش از حد به حواس خود پاسخگو هستند، ممکن است در هنگام تجربه چندین حس به طور همزمان احساس غمگینی کنند، یا ممکن است به دلیل احساسات ناخوشایند (مانند خارش یا صدای بلند صدای آژیر پلیس) که اکثر مردم با این مسائل کنار می آیند، بسیار ناراحت شوند.

نحوه درمان اختلال پردازش حسی

از آنجایی که عدم تطابق حسی می تواند منجر به مشکلات در مدرسه یا محل کار، به ویژه برای کودکان شود، پرداختن به چنین چالش هایی ممکن است به افراد کمک کند تا با موفقیت بیشتری با زندگی روزمره کنار بیایند. چالش‌ های پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) معمولاً با کار درمانی یا برنامه‌ های خانگی به نام «رژیم ‌های غذایی حسی» درمان می‌ شوند.

اگرچه والدین و بزرگسالان می توانند به تنهایی رژیم های غذایی حسی ایجاد کنند، کار با یک روانشناس ممکن است منجر به یک برنامه درمانی هدفمند تر شود. به عنوان مثال، کودکی که نمی تواند احساسات لامسه را تشخیص دهد، احتمالاً به مداخله متفاوتی نسبت به کودکی که نور های روشن را بیش از حد محرک می بیند، نیاز دارد.

بهترین درمان برای اختلال پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) چیست؟

مشکلات شدید پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) معمولاً با ترکیبی از کاردرمانی و یک “رژیم غذایی حسی” درمان می ‌شوند که معمولاً شامل فعالیت‌های خانگی است که مکمل (OT) است. استراتژی ‌های خود یاری، مانند استفاده از هدفون ‌های کاهش ‌دهنده نویز هنگام قرار گرفتن در معرض صدا های بلند، می ‌تواند کمک فوری به افرادی که دارای چالش‌های حسی هستند، ارائه دهد.

کاردرمانی معمولاً شامل فعالیت های مختلفی است که به شما کمک می کند تا احساسات خود را در مورد محرک های حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) تنظیم کنید. به عنوان مثال، اگر نسبت به صدا ها حساس هستید، کار درمانی می تواند به شما کمک کند تا یاد بگیرید که چگونه از هدفون های کاهش دهنده نویز یا گوش گیر استفاده کنید.

علاوه بر کار درمانی، ممکن است بخواهید یک “رژیم غذایی حسی” را نیز امتحان کنید. رژیم غذایی حسی شامل فعالیت های خانگی است که به شما کمک می کند تا در معرض محرک های حسی مختلف قرار بگیرید. این فعالیت ها می توانند به شما کمک کنند تا بدن خود را به محرک های حسی عادت دهید و حساسیت خود را کاهش دهید. در اینجا چند نمونه از فعالیت های رژیم غذایی حسی آورده شده است:

• برای تحریک حس لامسه، می توانید از توپ های فشاری، اسباب بازی های بافت دار یا ماساژ استفاده کنید.
• برای تحریک حس بینایی، می توانید به رنگ های روشن، اشکال یا الگوها نگاه کنید.
• برای تحریک حس شنوایی، می توانید به موسیقی، صداهای طبیعت یا صدای امواج دریا گوش دهید.
• برای تحریک حس بویایی، می توانید از روغن های ضروری یا ادویه جات استفاده کنید.
• برای تحریک حس چشایی، می توانید از غذاهای مختلف با بافت ها و طعم های مختلف لذت ببرید.

اگر علائم خفیف اختلال پردازش حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) دارید، ممکن است بتوانید با استراتژی های خودیاری از جمله موارد زیر، آنها را مدیریت کنید:

• از هدفون های کاهش دهنده نویز یا گوش گیر برای محافظت از خود در برابر سر و صدا استفاده کنید.
• از عینک آفتابی برای محافظت از خود در برابر نورهای روشن استفاده کنید.
• از لباس های راحت و نرم بپوشید.
• از فعالیت هایی که باعث تحریک بیش از حد حسی می شوند، اجتناب کنید.

رژیم غذایی حسی چیست؟

رژیم های غذایی حسی برنامه های درمانی برای مسائل حسی هستند که معمولا توسط یک کار درمانگر طراحی می شوند. رژیم غذایی حسی شامل فعالیت‌ های مختلفی است که سعی می‌کند نیاز های حسی منحصر به‌ فرد یک فرد را با روش ‌های آرام ‌بخش فردی یا با افزایش تدریجی سطوح قرار گرفتن در معرض احساسات ناخوشایند برطرف کند.

چگونه کار درمانی به مشکلات حسی کمک می کند؟

کار درمانگران به کودکان کمک می کنند تا مهارت های تنظیم حسی خود را توسعه یا تقویت کنند. آنها همچنین می توانند به کودکان کمک کنند تا در صورتی که در مدرسه، خانه یا جای دیگر در موقعیتی چالش برانگیز قرار گیرند، برنامه ای برای انجام کاری که احساس می کنند تحت تأثیر ورودی حسی قرار می گیرند، انجام دهند.

ارتباط بین (SPD)، (ADHD) و اوتیسم

مسائل حسی تنها به طور رسمی در (DSM-5) به عنوان یک علامت احتمالی اوتیسم شناخته شده، و بسیاری از کودکان و بزرگسالانی که دارای چالش های یکپارچگی حسی هستند نیز دارای اوتیسم هستند (یا (ADHD)، یکی دیگر از شرایط مرتبط با چالش های حسی). با این حال، بسیاری از والدین و بزرگسالان استدلال می کنند که (SPD) می تواند به عنوان یک وضعیت مستقل وجود داشته باشد، و همچنان از (SPD) حمایت می کنند تا توسط سازمان های روانشناختی بزرگ به عنوان یک موجودیت مجزا شناخته شود.

مشکلات حسی اغلب با اوتیسم مرتبط است. در واقع، بسیاری از کودکان و بزرگسالانی که دارای مشکلات حسی هستند، همچنین دارای اوتیسم یا (ADHD) هستند. با این حال، برخی از افراد معتقدند که مشکلات حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) می توانند یک اختلال مستقل باشند. آنها استدلال می کنند که حتی اگر مشکلات حسی اغلب با اوتیسم یا (ADHD) همراه باشد،

ممکن است افراد دیگری نیز  داشته باشند که مشکلات حسی داشته باشند اما هیچ یک از این اختلالات را ندارند. این افراد از سازمان های روانشناختی بزرگ می خواهند که مشکلات حسی را به عنوان یک اختلال مستقل به رسمیت بشناسند. آنها معتقدند که این کار می تواند به افراد مبتلا به مشکلات حسی کمک کند تا تشخیص و درمان مناسب دریافت کنند.

آیا مسائل حسی از علائم (ADHD) هستند؟

اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی عصبی است که باعث مشکلاتی در توجه، تمرکز، کنترل تکانه و فعالیت می‌شود. مسائل حسی می‌تواند شامل حساسیت بیش از حد یا کم به محرک ‌های حسی مانند صدا، نور، لامسه، بویایی، چشایی یا تعادل باشد. در حالی که حساسیت بیش از حد یا کم به محرک های حسی به عنوان یک علامت احتمالی (ADHD) در (DSM-5) ذکر نشده، بسیاری از کودکان و بزرگسالان مبتلا به (ADHD) گزارش می دهند.

که با مشکلات حسی دست و پنجه نرم می کنند. برای مثال، برخی از کودکان مبتلا به (ADHD) ممکن است نسبت به صدا های بلند بیش از حد حساس باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نسبت به لمس بسیار کم حساس باشند. همچنین ممکن است افراد مبتلا به (ADHD) برای دریافت اطلاعات حسی بیشتر به دنبال محرک های حسی باشند.

به عنوان مثال، ممکن است آنها در حال راه رفتن یا تکان خوردن باشند یا ممکن است با اشیا یا مواد خاصی بازی کنند. محققان هنوز به طور کامل نمی دانند که چگونه مسائل حسی، اختلال بیش حسی یا (SPD) با (ADHD) مرتبط هستند. یک نظریه این است که مسائل حسی ممکن است نتیجه یک مشکل در پردازش اطلاعات حسی در مغز باشد. نظریه دیگر این است که مسائل حسی ممکن است یک علامت ثانویه از (ADHD) باشد.

با تشکر از شما که تا پایان مقاله همراه ما بودید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. ما همیشه مشتاق شنیدن نظرات و بازخورد های شما هستیم. لطفاً اگر سوال یا نظری دارید، با ما در میان بگذارید. با آرزوی بهترین ها برای شما.