آیا به دنبال مقاله ای کامل و جامع در مورد اختلال شخصیت مرزی هستید؟ اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک اختلال روانی جدی است که با ناپایداری خلقی، روابط آشفته و خود انگاره ناپایدار مشخص می شود.

افراد مبتلا به (BPD) اغلب احساسات شدیدی از غم، خشم و اضطراب را تجربه می کنند. آنها همچنین ممکن است رفتارهای تکانشی داشته، مانند پرخاشگری، سوء مصرف مواد یا خودزنی می باشد.

این اختلال معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می شود و اغلب با سایر اختلالات روانی، مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات خوردن، همراه می باشد. درمان اختلال شخصیت مرزی معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان روانشناختی است.

معرفی اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یک مشکل روانی است که بر تفکر و احساسات شما درباره خود و دیگران تأثیر می ‌گذارد و ممکن است باعث مشکلات در زندگی روزمره شود. این اختلال شامل مسائل مرتبط با تصویر ذاتی، مشکلات در کنترل احساسات و رفتار، و الگو های ناپایدار در روابط است.

در اختلال شخصیت مرزی، احساس ترس از رها شدگی یا عدم استحکام وجود دارد و ممکن است دشواری در تحمل تنهایی به وجود آید. با این حال، عصبانیت ناپایدار، واکنش‌ های پرخاشگرانه، و تغییرات مکرر در حالت مزاج ممکن است، باعث دوری دیگران از شما شود، حتی اگر شما به دنبال روابط عاشقانه و پایدار باشید.

اختلال شخصیت مرزی معمولاً در دوران اوایل بزرگسالی شروع می ‌شود و به نظر می ‌رسد که با گذشت زمان، وضعیت بدتر ‌شود و ممکن است با پیشرفت سن بهبود یابد. اگر شما یا کسی در اطرافتان این اختلال را تجربه می ‌کنید، نگران نباشید. بسیاری از افراد با درمان، در طول زمان بهبود یافته و می ‌توانند زندگی مثبت ‌تری را تجربه کنند.

علائم اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یک وضعیت سلامت روانی است که روی چگونگی فکر شما درباره خودتان و برخورد با دیگران تأثیر می ‌گذارد. افرادی که با این چالش‌ ها روبرو هستند، و ممکن است این نشانه ‌ها را داشته باشند:

1. می‌ ترسند که تنها شوند یا کسی آن‌ ها را رها کند، و گاهی اقدامات غیرعادی برای جلوگیری از این اتفاق انجام می ‌دهند.
2. روابط بین فردی پیچیده و ناپایدار دارند. ممکن است خیلی سریع به کسی علاقه‌ مند شوند اما ناگهان تصور کنند که آن شخص دیگر به آن‌ ها اهمیت نمی ‌دهد و به این ترتیب رابطه ‌شان با تغییرات شدیدی همراه است.
3. دیدگاه‌ شان نسبت به خودشان غیرثابت است، اهداف و ارزش ‌های ‌شان زود به زود عوض می ‌شود و گاهی خودشان را بد می ‌بینند یا احساس می‌ کنند هیچ ارزشی ندارند.
4. ممکن است در مقاطعی از زمان با فشارهای روحی، توهماتی داشته باشند و ارتباط‌شان با واقعیت قطع شود که می ‌تواند از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.
5. رفتارهای بی‌ پروا و پر خطر انجام می‌ دهند مثل قمار بازی، رانندگی خطرناک، روابط جنسی بی ‌محافظ، پرخوری یا استفاده از مواد مخدر.
6. به دلیل ترس از جدا شدن یا طرد شدن، ممکن است تهدید به خودکشی کنند یا به خودشان آسیب بزنند.
7. نوسانات خلقی زیادی دارند و ممکن است ساعت‌ ها یا روزها حس شادی شدید، عصبانیت، شرمندگی یا استرس داشته باشند.
8. اغلب احساس خالی بودن یا نا امیدی می ‌کنند.
9. عصبانیت‌ های شدید و نامتعارفی دارند که می ‌تواند، منجر به دعوا یا رفتارهای خشونت ‌آمیز شود.

چه زمانی برای اختلال شخصیت مرزی باید به روانشناس مراجعه کرد؟

اگر می ‌دانید که هر یک از علائم یا نشانه‌ های بالا را دارید، با پزشک یا روانشناس صحبت کنید.

افکار خودکشی در اختلال مرزی

اگر به فکر آسیب زدن به خودتان هستید یا به خودکشی فکر می ‌کنید، لازم است که بدانید که کمک گرفتن خیلی مهم می باشد و نشانه‌ی قدرت شماست. می ‌توانید از راه ‌های زیر سریعاً کمک بگیرید:

1. فوراً با شماره اضطراری محل زندگی‌ تان تماس بگیرید.
2. با روانشناس خود صحبت کنید.
3. به یک دوست یا فردی که به او اعتماد دارید، مشکلتان را بگویید.
4. اگر عضو جامعه‌ی مذهبی هستید، می ‌توانید با یک عضو معتمد در آن جامعه صحبت کنید.

اگر متوجه شدید که یکی از نزدیکان یا دوستان‌ تان دچار این افکار است، سعی کنید آن ‌ها را تشویق به گرفتن کمک تخصصی کنید. یادتان باشد، شما نمی‌ توانید کسی را مجبور به درمان کنید،

اما حمایت شما ممکن است، آن‌ ها را تشویق به گرفتن کمک کند. اگر این مسائل باعث نگرانی یا استرس برای شما می‌شود، صحبت با مشاور خودتان می ‌تواند کمک کننده باشد.

علل ایجاد اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یک بیماری پیچیده می باشد، و دانشمندان هنوز نتوانسته‌ اند دلایل دقیق آن را کشف کنند، اما چندین عامل مهم وجود دارد که ممکن است در بروز این اختلال نقش داشته باشند:

1. ژنتیک: شواهدی وجود دارد که نشان می ‌دهد این اختلال می‌ تواند در خانواده‌ ها یافت شود و ممکن است از نسلی به نسل دیگر منتقل گردد. به عبارت دیگر، اگر افرادی از خانواده‌ تان اختلال شخصیت مرزی داشته باشند، احتمال دچاربه آن در شما بیشتر است.
2. مغز و تغییرات در ساختار آن: برخی از تحقیقات نشان میدهد، که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است تغییراتی در بخش ‌هایی از مغز داشته باشند که برای کنترل احساسات، رفتارهای تکانشی و واکنش ‌های عصبانیت مهم هستند.
3. بیوشیمیایی: ممکن است برخی از مواد شیمیایی در مغز که به تنظیم هیجانات کمک می‌ کنند؛ موادی مثل سروتونین، به خوبی کار نکنند. به این معنی که ممکن است تعادل شیمیایی در مغز که بر خلق و خوی فرد تأثیر می‌ گذارد، مختل باشد.

اضافه بر این‌ ها، عوامل محیطی نظیر تجربیات ناخوشایند دوران کودکی مانند بی ‌توجهی یا آزار روانی یا جسمی هم می ‌توانند در ایجاد این اختلال دخیل باشند. اگرچه هیچ یک از این عوامل به تنهایی مسئول نیستند، احتمالاً ترکیبی از آنها باعث بروز اختلال شخصیت مرزی می ‌شود.

موارد خطرناک برای ابتلا به شخصیت مرزی

بعضی از عوامل می‌ توانند شانس اینکه کسی به اختلال شخصیت مرزی دچار شود را بیشتر کنند. که شامل موارد زیر می باشد:

• اگر در خانواده‌‌ تان کسی مثل پدر، مادر، برادر یا خواهر دچار این جور مشکلات روانی باشه، ممکن است شما هم بیشتر مستعد باشید که به این اختلال دچار شوید.
• تجربیات استرس زا و سخت در دوران کودکی هم می ‌توانند برایجاد این مشکل تأثیر بگذارند. مثلاً، بعضی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است در کودکی خود بی ‌مهری دیده، مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته یا از والدینشان جدا شده باشند، یا به خاطر مشکلاتی مانند سوء استفاده از مواد یا دیگر مشکلات روانی می باشد.
• بعضی دیگر ممکن است خانواده ‌ای داشته باشند که زیاد با هم درگیری داشته و رابطه ناپایداری دارند.
• به زبان ساده‌‌، اگر خانواده شما سابقه ‌‌ی مشکلات روانشناسی داشته یا اگر کودکی ‌‌تان پر از استرس و بی ‌‌نظمی بوده، ممکن است برای ابتلا به این اختلال بیشتر در معرض خطر باشید.

تاثیرات اختلال شخصیت مرزی بر زندگی

1. اختلال شخصیت مرزی می ‌تواند تأثیرات زیاد و منفی ‌ای روی زندگی ‌تان داشته باشه، از جمله:
2. ممکنه کارتان رو به طور مداوم عوض کنید یا کاری رو که شروع کردید، ادامه ندهید.
3. در تحصیلاتتان ممکنه به مشکل بخورید و نتوانید درس ‌ها رو تموم کنید.
4. ممکنه با قانون به دردسر بیوفتید، حتی شاید چند باری به زندان برید.
5. در روابطتان استرس و دعوا زیاد باشه، که این می ‌تونه منجر به جدایی یا طلاق بشه.
6. ممکنه عمداً به خودتان آسیب برسانید مثل خودزنی و نیاز به رفتن درمانگاه یا بستری در بیمارستان داشته باشید.
7. وارد روابط  خطرناک یا مضر بشید.
8. بچه دار شدن بدون برنامه، گرفتن بیماری ‌های مقاربتی، تصادف و درگیری‌ های فیزیکی، بخاطر رفتارهای بدون فکر و خطرناک اتفاق بیوفته.
9. فکر خودکشی کنید یا حتی تلاشی برای انجام دادنش داشته باشید.

علاوه بر این‌ ها، افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است با دیگر مشکلات روانی هم دست و پنجه نرم کنند.

درمان های موجود برای اختلال شخصیت مرزی

روان ‌درمانی، که گاهی اوقات به آن “درمان مکالمه” هم گفته می ‌شود، یک روش اصلی برای درمان اختلال شخصیت مرزی است. در روان درمانی، بیمارها با روانشناس خود کار می‌ کنند تا الگوهای فکری و رفتاری‌ ناسازگار خودشون رو بشناسن و تغییر بدن. انواع مختلفی از روان‌ درمانی موثر وجود دارد:

• درمان دیالکتیکی رفتاری (DBT): برای افراد با اختلال شخصیت مرزی طراحی شده و به آن‌ ها کمک می ‌کند تا مهارت ‌های کنترل استرس، تنظیم احساسات، بهبود روابط بین فردی و “حضور در لحظه” را یاد بگیرند.
• درمان مبتنی بر ذهن ‌آگاهی: با تمرکز بر ذهن ‌آگاهی، این روش به افراد کمک می ‌کند تا توجه خود را به تجربیات لحظه حال معطوف دارند و بپذیرند.
• درمان حساسیت زدایی حرکات چشمی (EMDR): گرچه این درمان عمدتاً برای (PTSD) استفاده می‌ شود، ممکن است در درمان فردی که تجربه‌ های تروماتیک کودکی داشته مفید واقع شود.
• درمان شناختی-رفتاری (CBT): به بیماران کمک می ‌کند تا افکار منفی خود آگاه‌شان را شناسایی کرده و رفتارهای مخرب را تغییر دهند.

دارو درمانی، هم می ‌تواند در بعضی موارد به کاهش بعضی علائم اختلال شخصیت مرزی کمک کند، گرچه هیچ دارویی مخصوصاً برای این اختلال تایید نشده. دارو ها عبارت‌ اند از:

• آنتی ‌دپرسانت ‌ها: برای کنترل افسردگی و اضطراب.
• آرام ‌بخش‌ها: برای تسکین اضطراب و بهبود خواب.
• داروهای ضد روان ‌پریشی: برای کاهش تفکرات وهم آلود یا پندارهای بیمارانه.
• ثبات دهنده‌ های خلقی: برای کمک به تنظیم تغییرات شدید خلق و خو.

هر دوی این روش ‌ها، روان‌ درمانی و دارو درمانی، می‌ توانند به افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کمک کنند تا علائم ‌شان را مدیریت کنند، اما اغلب اوقات این کار نیازمند زمان، صبر و تلاش زیادی است. همچنین مهم است که هر برنامه درمانی به صورت فردی انجام شود، زیرا هر بیمار ممکن است نیاز ها و پاسخ‌ های متفاوتی داشته باشد.

منبع: mayoclinic

با تشکر از شما که تا پایان مقاله همراه ما بودید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. ما همیشه مشتاق شنیدن نظرات و بازخورد های شما هستیم. لطفاً اگر سوال یا نظری دارید، با ما در میان بگذارید. با آرزوی بهترین ها برای شما.