آیا به دنبال مقاله ای کامل و جامع در مورد اختلال شخصیت خود شیفته هستید؟ اختلال شخصیت خود شیفته (NPD) نوعی اختلال شخصیت است که در آن فرد خود را بزرگ و مهم می‌ پندارد و به گونه‌ ای اغرارق آمیز احساس توانایی و لیاقت می‌ کند. این افراد مرکز دنیای خود بوده، فکر می کننند از هر جهت ویژه هستند، افاده‌ ای و اسم‌ پران بوده و در ذهن خود شخص مشهوری هستند.

معرفی اختلال شخصیت خود شیفته

اختلال شخصیت خود شیفته یک مشکل روانی است که بر تصویر و احساسات شخص درباره خود و رفتار با دیگران تأثیر می‌ گذارد. در این وضعیت، فرد به طور زیادی به خود تکیه می ‌کند و اغلب به نظر می ‌رسد که برتری خاصی نسبت به دیگران دارد.

این احساس عمیق از خود، ممکن است بیش از حد باشد و به نظر دیگران این افکار غیر متعارف یا خود خواهانه جلوه کند. در حالت‌ های بدتر، افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با واکنش‌ های ناپسند به احساس شکست یا طرد شدن رو به رو شوند و این احساس ممکن است به تأثیرات منفی بر سلامت و راحتی ذهنی ‌شان منجر شود.

اختلال شخصیت خود شیفته چیست؟

اختلال شخصیت خود شیفته به معنای داشتن یک نگرش نادرست نسبت به خود و دیگران است. افرادی که این اختلال را دارند، بیش از حد درباره ی تحت تأثیر قرار دادن دیگران و احساس مهمیت خود فکر می کنند. این نیاز بسیار قوی می ‌تواند به رفتار های مخرب منجر شود و بر افراد اطراف آنها نیز تأثیر منفی بگذارد.

نام این اختلال از اسطوره یونانی نارسیس گرفته شده. نارسیس به اندازه ‌ای به زیبایی خود مشغول بود که نتواست از تماشای انعکاس خود در آب دست بردارد و در نهایت به این وسواس گرفتار شد.

هرچند معمولاً “خودشیفتگی” به معنای ظاهری فیزیکی در نظر گرفته می ‌شود، اما این اختلال ممکن است شامل ویژگی ‌ها و توانایی ‌های مختلفی مانند هوش، کاریزما، هنر، ورزش، ثروت و موفقیت باشد.

اختلال شخصیت خود شیفته چقدر شایع است؟

اختلال شخصیت خود شیفته، یا (NPD)، به نظر می ‌رسد که نسبت به تعداد کل جمعیت نسبتاً کم است. بر اساس تحقیقات، بین (۰.۵٪) تا (۵٪) از مردم در ایالات متحده ممکن است این اختلال را داشته باشند. میزان ابتلای مردان به این اختلال بیشتر از زنان است، و بین (۵۰) تا (۷۵) درصد افرادی که از نظر جنسیتی به عنوان مرد شناخته شده ‌اند، ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. (یعنی 75 درصد مردان و 50 درصد زنان به این اختلا مبتلا هستند.)

اما بسیاری از افراد با اختلال شخصیت خود شیفته ممکن است رفتار ها و باور های خود را پنهان کنند، که به طور غیر رسمی به عنوان “خود شیفتگی پنهان” شناخته می ‌شود. به همین دلیل، تخمین زدن تعداد دقیق افراد مبتلا به این اختلال چالش ‌برانگیز است.

علائم اختلال شخصیت خود شیفته چیست؟

اختلال شخصیت خود شیفته، به شما نگاه نا درستی به خود و روابط با دیگران می ‌دهد. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است:

• اهمیت زیادی به خود بدهند:

1. بیش از حد به توانایی‌ها و انجام اهداف خود اهمیت دهند.
2. در مورد دستاوردها و قابلیت‌های خود اغراق کنند.

• فانتزی ‌های مداوم داشته باشند:

1. درباره موفقیت، زیبایی، قدرت یا عشق فانتزی کنند.

• اعتقاد به خود برتری داشته باشند:

1. خود را خاص تر از دیگران می ‌بینند.
2. تنها با افرادی که احساسات برتری در وی ایجاد می‌ کنند، دوست می‌ شوند.

• نیاز به تحسین داشته باشند:

1. احساسات عزت نفس ناپایدار یا احساسات شکست در صورت عدم تحسین از سوی دیگران.

• استحقاق را حاظر بدانند:

1. به تاکید بر ارزش و اهمیت خود پرداخته و انتظارات نامنطقی از خود داشته باشند.
2. افراد دیگر را بر اساس استاندارد های خود ارزیابی کنند.

• از دیگران سوء استفاده می کنند:

1. از افراد به عنوان ابزار برای افزایش عزت نفس یا حمایت استفاده کنند.
2. دوستی با افرادی که احساسات برتری ایجاد می ‌کنند، برایشان بسیار مهم است.

• نداشتن همدلی:

1. صحبت‌ ها یا رفتار هایی انجام می دهند، که دیگران را مورد آزار قرار می ‌دهد.
2. به احساسات و نیاز های دیگران بی‌توجه اند، یا آنها را نادیده می گیرند.

این اختلال می‌ تواند با سایر مشکلات مانند اختلالات اضطرابی یا افسردگی، اختلالات مصرف مواد، و حتی خود کشی همراه باشد. اگر فکر می ‌کنید که شما یا کسی اطرافتان این اختلال را دارد، مهم است به حمایت و کمک متخصصان روانی مراجعه کنید.

اختلال شخصیت خود شیفته چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص اختلال شخصیت خود شیفته (NPD)، یک متخصص روانشناس با شما مصاحبه می‌ کند و در مورد زندگی و ارتباطات شما با دیگران سوالات می ‌پرسد. آنها از راهنمای جامع تشخیصی به نام (DSM-5)، که یک دفترچه استاندارد های روانپزشکی است، استفاده می ‌کنند و بررسی می‌ کنند که آیا شما معیار های مشخصی را برآورده می‌ کنید یا خیر.

تشخیص (NPD) نیاز به مطالعه حداقل پنج معیار از لیست موجود در (DSM-5) دارد. هیچ آزمایش خاص یا تصویر برداری برای تشخیص این اختلال وجود ندارد. ارتباط مستقیم با متخصص روانشناسی می ‌تواند به تشخیص دقیق ‌تر و برنامه درمانی مناسب ‌تر منجر شود.

اختلال شخصیت خود شیفته چگونه درمان می شود؟

در درمان اختلال شخصیت خود شیفته (NPD) معمولاً از روش ‌های مختلف روان‌ درمانی استفاده می‌ کنند. این اقدامات شامل موارد زیر می‌ شود:

روان‌ درمانی:

• رفتار درمانی دیالکتیک (DBT): یک نوع درمان که به تعلیم مهارت‌ های مدیریت احساسات و ارتباط مؤثر می ‌پردازد.
• درمان شناختی رفتاری (CBT): این روش به شناخت الگو های منفی تفکر و تغییر آن ‌ها برای بهبود رفتار می ‌پردازد.
• درمان فرا شناختی: این نوع درمان متمرکز بر افزایش آگاهی از تجربیات و افکار، بهبود خود شناسی و مدیریت استرس.

گروه درمانی:

• مشارکت در گروه ‌های حمایتی و درمانی که با دیگران که با مشکلات مشابه رو به رو هستند، در این نوع درمان با آنها ارتباط برقرار کرده و از تجربیات یکدیگر استفاده می‌ کنند.

خانواده درمانی:

• مشاوره با افراد خانواده می ‌تواند به بهبود ارتباطات و افزایش تفهیم میان اعضای خانواده کمک کند.

در ضمن، هیچ داروی خاصی برای درمان مستقیم (NPD) وجود ندارد. اگر چه، دارو ها ممکن است برای کنترل علائم مرتبط با شرایط همراه، مانند اضطراب یا افسردگی، تجویز شوند.

از طرف دیگر، از آنجا که علل دقیق (NPD) هنوز مشخص نیستند، جلوگیری از این اختلال به صورت مستقیم ممکن نیست. اما تلاش برای ساخت یک محیط خانوادگی سازنده، با ارائه حمایت و توجه مناسب به فرزندان، می ‌تواند در کاهش ریسک توسعه (NPD) کمک کند.

ویژگی های اختلال شخصیت خود شیفته چیست؟

اختلال شخصیت خود شیفته یک وضعیت روانی است که ممکن است افراد مبتلا به آن از وجود آن اطلاع نداشته باشند. برخی ممکن است سال‌ ها یا دهه‌ ها تا زمانی که در مواجهه با مواقع استرس‌ زا یا رخداد های منفی قرار می‌ گیرند، نتوانند علائم را تشخیص دهند.

بهتر است در نظر داشته باشید که تغییرات مهمی در زندگی مثل از دست دادن شغل، تغییرات شخصی مانند جدایی یا طلاق، یا رویداد های ناخوشایند مانند بیماری یا مرگ عزیزان، ممکن است علائم این اختلال را به سطح آشکار بیاورند.

افراد مبتلا به این اختلال گاهی اوقات نیاز به کمک دارند، اما اغلب انتظار دارند تا دیگران احتیاجشان را درک کنند و خود به خود کمک نمی ‌کنند. اگر شما یا کسی در اطرافتان احساس مشکلات روانی مشابه می‌ کنید، مهم است که به دنبال کمک حرفه‌ای یک روانشناس بگردید.

تشخیص و درمان این اختلال می ‌تواند موثر باشد، اما مسئله این است که بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال تمایل به تشخیص خود ندارند.

درنهایت، همواره به یاد داشته باشید که درک و پذیرش این موارد از خود و دیگران می‌ تواند در راستای بهبود وضعیت روانی کمک کند.

چگونه با وجود مبتلا بودن به اختلال شخصیت خود شیفته از خودم مراقبت کنم؟

اگر به اختلال شخصیت خود شیفته (NPD) مبتلا هستید، می ‌توانید با مراقبت از خود به بهبود زندگی خود کمک کنید. پذیرش و تشخیص این وضعیت مهم است تا بتوانید به درمان مراجعه کرده و تغییرات مثبتی در زندگی خود ایجاد کنید. در این راستا، مراقبت از خود به عنوان یک گام اساسی مطرح می ‌شود. برخی از نکات کلیدی برای مراقبت از خود در مواجهه با (NPD) عبارتند از:

مشاوره:

• مراجعه به یک روانشناس متخصص در زمینه اختلال شخصیت خود شیفته می ‌تواند به شما کمک کند.
• مشاوره و ترکیب آن با درمان ‌های روان‌ شناختی می ‌تواند در فهم بهتر از خود و مدیریت رفتار های خود شیفته ‌گرانه کمک کند.

مصرف دارو ها:

• در مواردی، مصرف دارو ها توسط یک پزشک متخصص تجویز شود، می‌ تواند به مدیریت علائم (NPD) کمک کند.

انجام فعالیت‌های تحول‌آفرین:

• شرکت در فعالیت ‌هایی که به بهبود روابط شما با دیگران کمک می ‌کند.
• تلاش برای توسعه مهارت ‌های ارتباطی و مدیریت احساسات.

حفظ سلامت فیزیکی:

• مراقبت از خود از لحاظ جسمی نیز مهم است. فعالیت ‌های ورزشی، تغذیه سالم و استراحت کافی به بهبود روحیه و افزایش تحمل در مواجهه با فشار های روحی کمک می‌ کنند.

تعیین مرز ها:

• تعیین مرز های سالم در ارتباطات و روابط. این اقدام می ‌تواند به جلو گیری از اتلاف انرژی زیاد در روابط کمک کند.

اگر به عنوان یک عزیز نیز با فردی مبتلا به (NPD) رو به رو هستید، می ‌توانید به صورت زیر به آنها کمک کنید:

تعامل آگاهانه:

• با دقت و آگاهی به تعامل با افراد مبتلا به (NPD) پرداخته و از تعداد زیادی مرز های سالم بین خود و او ایجاد کنید.

پشتیبانی مشاوره:

• به دنبال پشتیبانی از مشاوران روانشناسی متخصص برای خود و همچنین فرد مبتلا به
  (NPD) باشید.

محافظت از خود:

• در ارتباط با افراد مبتلا به (NPD)، مراقب حفظ سلامت فیزیکی و روانی خود باشید و از تعهد به رفتار های مضر خود داری کنید.

به یاد داشته باشید که مراقبت از خود نقطه کلیدی در مواجهه با اختلال شخصیت خود شیفته است و می‌ تواند به بهبود کیفیت زندگی شما و ارتباطاتتان با دیگران کمک کند.

جمع بندی

اختلال شخصیت خودشیفته یک مسئله روانی است و نباید به عنوان یک نقص شخصیتی در نظر گرفته شود. اگر این اختلال را دارید، مهم است که اقداماتی انجام دهید تا به خودتان کمک کرده و ارتباطات سالمتان با دیگران را بهبود بخشید. پذیرش این وضعیت ممکن است سخت باشد، اما نادیده گرفتن یا اجتناب از آن می‌ تواند به روابط و زندگی شما آسیب برساند.

اگر کسی با اختلال شخصیت خود شیفته مواجه است، یادگیری در مورد این وضعیت به شما کمک می ‌کند تا به او کمک کرده و مرز ها را تعیین کنید. حتی اگر قصد تغییر نداشته باشند، بهتر است خودتان را حفاظت کرده و درگیری با این وضعیت را به حداقل برسانید.

منبع: my.clevelandclinic

با تشکر از شما که تا پایان مقاله همراه ما بودید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. ما همیشه مشتاق شنیدن نظرات و بازخورد های شما هستیم. لطفاً اگر سوال یا نظری دارید، با ما در میان بگذارید. با آرزوی بهترین ها برای شما.