آیا به دنبال مقاله ای کامل و جامع در مورد اختلال شخصیت اسکیزوتایپال هستید؟ اختلال شخصیت اسکیزوتایپال (STPD) یک اختلال شخصیتی است، که با الگوی فراگیر از ناراحتی شدید و کاهش ظرفیت برای روابط نزدیک، با شناخت و ادراک تحریف شده، و با رفتار غیر عادی مشخص می‌ شود. افراد مبتلا به این اختلال غالباً به عنوان عجیب و غریب یا غیر عادی توصیف می‌ شوند و معمولاً روابط نزدیک کمی دارند یا اصلاً قادر به برقراری ارتباط نزدیک با دیگران نیستند.

معرفی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یا  (STPD) یک نوع بیماری روانیه که باعث میشه افراد دچار مشکلات جدی در برقراری ارتباط با دیگران بشن. افرادی که این بیماری رو دارن، رفتار های عجیب و غریبی دارن که باعث میشه برای ایجاد و حفظ رابطه با دیگران مشکل داشته باشن.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یا  (STPD) یک نوع بیماری روانیه که باعث میشه افراد دچار مشکلات جدی در برقراری ارتباط با دیگران بشن. افرادی که این بیماری رو دارن، رفتار های عجیب و غریبی دارن که باعث میشه برای ایجاد و حفظ رابطه با دیگران مشکل داشته باشن.

این بیماری جزو یک گروه بیماری های روانی به نام (خوشه A) هست، که شامل رفتار های غیر معمول و عجیب و غریبه. این بیماری ها باعث میشن افراد دچار مشکلات اجتماعی و روحی بشن. برخی از افرادی که این بیماری رو دارن، بعدا ممکنه به اسکیزوفرنی مبتلا بشن.

تفاوت بین اختلالات شخصیت اسکیزوئید و اسکیزوتایپال و اسکیزوفرنی چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوئید یک نوع بیماری روانیه که باعث میشه افراد علاقه ای به برقراری ارتباط با دیگران نداشته باشن. این بیماری با اختلال شخصیت اسکیزوتایپال فرق داره. افرادی که اختلال شخصیت اسکیزوتایپال دارن، دچار مشکلات جدی در برقراری ارتباط با دیگران میشن و رفتار های عجیب و غریبی دارن. اما افرادی که اختلال شخصیت اسکیزوئید دارن، این رفتار ها رو ندارن.

بعضی از محققان فکر میکنن که اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یکی از انواع اسکیزوفرنیه. اما این دو بیماری با هم فرق دارن. افرادی که اسکیزوفرنی دارن، علائمی مثل توهم دارن و افرادی که اختلال شخصیت اسکیزوتایپال دارن، این علائم رو ندارن. اسکیزوفرنی تاثیر بیشتری روی زندگی روزمره افراد داره تا اختلال شخصیت اسکیزوتایپال.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک نوع بیماری روانیه که معمولا در دوران نوجوانی شروع میشه، زمانی که شخصیت افراد داره شکل میگیره و بالغ میشه. این بیماری بیشتر بر افرادی تاثیر میذاره که موقع تولد جنسیت مرد داشتن تا افرادی که جنسیت زن داشتن.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چقدر شایع است؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که خیلی شایع نیست. تقریبا سه تا پنج درصد از مردم آمریکا این بیماری رو دارن.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که باعث میشه افراد در برقراری ارتباط با دیگران مشکل داشته باشن. افرادی که این بیماری رو دارن، ممکنه علائم زیر رو داشته باشن:

• احساس نگرانی زیاد در موقعیت های اجتماعی و داشتن روابط ضعیف با دیگران.
• نداشتن دوست نزدیک یا فرد مورد اعتماد، به جز افراد خانواده.
• داشتن رفتار های عجیب و غریب.
• گفتار و افکار عجیب و غریب، مثل استفاده از کلمات یا عبارات به روش های غیر معمول.
• تجربه های حسی عجیب و باور های جادویی، مثل این که فکر کنن قدرت های خارق العاده دارن.
• تفسیر اشتباه موقعیت ها یا اتفاقات عادی به عنوان چیزی خاص برای خودشون.
• بدبینی و شک به نیت دیگران.
• مشکل در پاسخ مناسب به نشانه های اجتماعی، مثل حفظ تماس چشمی.
• کمبود انگیزه و موفقیت در محیط های آموزشی و کاری.
• نداشتن آگاهی در مورد اینکه چطور افکار و رفتار هاشون بر دیگران تاثیر میذاره.

چه چیزی باعث اختلال شخصیت اسکیزوتایپال می شود؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که علت دقیقش هنوز معلوم نیست. ولی محققان فکر میکنن که چندین عامل باعث ایجاد این بیماری میشه. اونها فکر میکنن که علت اصلی این بیماری ژنتیکی و بیولوژیکیه.

چون برخی از تغییرات مغزی که در اسکیزوفرنی دیده میشه، در این بیماری هم دیده میشه. این بیماری بیشتر در بین افرادی که بستگان بیولوژیکیشون به اسکیزوفرنی یا اختلالات شخصیت خوشه (A) مبتلا هستن، دیده میشه. این نشون میده که این بیماری ارتباط ژنتیکی داره.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چگونه تشخیص داده می شود؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که معمولا تا سن (18) سالگی تشخیص داده نمیشه، چون شخصیت افراد تا این سن هنوز در حال تکامله. تشخیص این بیماری میتونه سخت باشه، چون اکثر افرادی که این بیماری رو دارن، فکر نمیکنن که رفتار یا فکرشون مشکل داره و نیاز به تغییر داره.

وقتی افرادی که این بیماری رو دارن، به دنبال کمک میرن، معمولا به خاطر مشکلات دیگه مثل اضطراب یا افسردگیه، نه خود این بیماری. این مشکلات در بین افرادی که این بیماری رو دارن، خیلی شایعه.

وقتی یک روانشناس یا روانپزشک فکر میکنه که یک نفر ممکنه این بیماری رو داشته باشه، معمولا سوالاتی میپرسه در مورد تاریخچه زندگی، روابط، سابقه کاری و تست واقعیت اون فرد. چون افرادی که این بیماری رو دارن، ممکنه درک درستی از رفتار خودشون نداشته باشن،

روانشناس ها معمولا با خانواده و دوستان اون فرد هم صحبت میکنن تا اطلاعات بیشتری در مورد رفتار و سابقه اون فرد بدست بیارن. روانشناسان بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده، این بیماری رو تشخیص میدن.

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چگونه درمان می شود؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که معمولا با روان درمانی و دارو های ضد روان پریشی درمان میشه. این دارو ها با دوز پایین تجویز میشن و میتونن کمک کنن به درمان علائم مختلف این بیماری،

مثل مشکلات شناختی، گفتار عجیب و غریب، افسردگی، اضطراب و تکانشگری. این دارو ها خصوصا برای افرادی که علائم شدید این بیماری رو دارن یا علائم روان پریشی خفیف و گذرا تجربه میکنن، مفیده.

روان درمانی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی

روان درمانی یک روش درمانیه که با کمک به افراد برای شناخت و تغییر احساسات، افکار و رفتار های مشکل ساز، کمک میکنه. کار با یک روانشناس میتونه حمایت، آموزش و راهنمایی رو برای فرد و خانواده اش فراهم کنه.

دو نوع روان درمانی که میتونه برای افرادی که اختلال شخصیت اسکیزوتایپال دارن، مفید باشه عبارتند از:

• گروه درمانی: این یک نوع روان درمانیه که توش گروهی از افراد با هم و تحت نظر یک روانشناس در مورد مشکلاتشون صحبت میکنن. این روش میتونه به افرادی که این بیماری رو دارن، کمک کنه تا مهارت های اجتماعیشون رو تقویت کنن. اما اگه علائم بیماری شدید باشه، ممکنه در گروه درمانی مشکل ایجاد کنه.
• درمان شناختی رفتاری: این یک نوع روان درمانی ساختار یافته و هدفمنده. یک روانشناس به فرد کمک میکنه تا به فکر و احساسات خودش نگاه دقیق تری بکنه و بفهمه که چطور افکارش روی رفتارش تاثیر میذاره. برای افرادی که این بیماری رو دارن، روانشناس ممکنه روی تست واقعیت و توجه به مرز های بین فردی تمرکز کنه. همچنین میتونه به فرد کمک کنه تا الگو های تفکر تحریف شده مثل تفکر ارجاعی، پارانوئید یا جادویی رو تشخیص بده.

دارو درمانی در اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

دارو درمانی یکی از روش ‌های درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپال (STPD) است که می‌ تواند به کاهش علائم این اختلال کمک کند.

دارو های مورد استفاده:

• دارو های ضد روان پریشی: این دارو ها می‌ توانند به کاهش علائمی مانند توهم، هذیان، اضطراب و افکار پریشان کمک کنند.
• دارو های ضد اضطراب: این دارو ها می ‌توانند به کاهش علائم اضطراب و بی قراری کمک کنند.
• دارو های ضد افسردگی: این دارو ها می ‌توانند به کاهش علائم افسردگی و بی علاقگی کمک کنند.

انتخاب دارو:

انتخاب نوع دارو و دوز آن به عوامل مختلفی از جمله شدت علائم، سابقه پزشکی و سایر دارو هایی که فرد مصرف می‌ کند بستگی دارد.

عوارض جانبی:

دارو های مورد استفاده در درمان (STPD) می‌ توانند عوارض جانبی داشته باشند. عوارض جانبی رایج این دارو ها شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، تاری دید و افزایش وزن است.

نکات مهم:

• دارو درمانی باید تحت نظر یک متخصص سلامت روان انجام شود.
• مصرف دارو ها باید به طور منظم و طبق دستور پزشک باشد.
• در صورت بروز عوارض جانبی، باید به پزشک اطلاع داده شود.

مزایای دارو درمانی:

• کاهش علائم  (STPD)
• بهبود کیفیت زندگی
• افزایش توانایی فرد برای عملکرد در شغل و تحصیل
• بهبود روابط اجتماعی

معایب دارو درمانی:

• عوارض جانبی
• احتمال وابستگی به دارو
• عدم درمان کامل اختلال

انواع دارو های مورد استفاده در اختلال شخصیت اسکیزوتایپال:

داروهای ضد روان پریشی:

اولین خط درمان:

• آریپیپرازول  (Abilify)
• کلوپیدوکس  (Clozaril)
• ریسپریدون  (Risperdal)
• اولانزاپین  (Zyprexa)

خط دوم درمان:

• پیموزاید  (Orap)
• هالوپریدول  (Haldol)
• لورازیدون  (Latuda)

دارو های ضد اضطراب:

• بوسبیرون  (Buspar)
• لورازپام  (Orfidal)
• کلونازپام  (Klonopin)
• دیازپام  (Valium)

دارو های ضد افسردگی:

• اسیتالوپرام  (Lexapro)
• سرترالین  (Zoloft)
• فلوکستین  (Prozac)
• پاروکستین  (Paxil)

نکته:

• انتخاب نوع دارو و دوز آن به عوامل مختلفی از جمله شدت علائم، سابقه پزشکی و سایر دارو هایی که فرد مصرف می‌ کند بستگی دارد.
• مصرف دارو ها باید تحت نظر یک متخصص سلامت روان انجام شود.
• در صورت بروز عوارض جانبی، باید به پزشک اطلاع داده شود.

آیا می توان از اختلال شخصیت اسکیزوتایپال جلوگیری کرد؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که کاملا نمیشه ازش جلوگیری کرد. ولی با درمان این بیماری، میشه راه هایی رو یاد گرفت برای تغییر رفتار ها و افکاری که ممکنه باعث بروز این بیماری بشن.

پیش آگاهی (چشم انداز) برای اختلال شخصیت اسکیزوتایپال چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه که معمولا به مرور زمان پیشرفت میکنه و نیاز به درمان طولانی مدت داره. اگه این بیماری درمان نشه، وضعیت فرد ممکنه بهتر نشه. خیلی از افرادی که این بیماری رو دارن، ممکنه بیماری های روانی دیگه هم داشته باشن،

مثل اضطراب اجتماعی، افسردگی، اختلال وسواسی-اجباری و اختلال مصرف مواد. حدود (30) تا (50) درصد از افرادی که این بیماری رو دارن، هنگام تشخیص بیماری، افسردگی شدید هم دارن. پس خیلی مهمه که افرادی که دچار این بیماری هستند، برای بیماری های وابسته ی دیگر هم دنبال درمان باشن.

جمع بندی

اختلال شخصیت اسکیزوتایپال یک بیماری روانیه. مثل همه بیماری های روانی، اگه بهش رسیدگی بشه و درمان بشه، میتونه کمک کنه به افراد برای کنترل افکار و رفتار های مشکل سازشون.

خانواده های افرادی که این بیماری رو دارن، هم ممکنه استرس، افسردگی و تنهایی رو تجربه کنن. پس خیلی مهمه که مراقب سلامت روان خودتون باشید و اگه احساس کردید که علائم بیماری رو دارید، حتما به دنبال کمک بگردید.

منبع: https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/23061-schizotypal-personality-disorder

با تشکر از شما که تا پایان مقاله همراه ما بودید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. ما همیشه مشتاق شنیدن نظرات و بازخورد های شما هستیم. لطفاً اگر سوال یا نظری دارید، با ما در میان بگذارید. با آرزوی بهترین ها برای شما.