آیا به دنبال مقاله ای کامل و جامع در مورد تفاوت های اختلال دو قطبی نوع یک و دو هستید؟ اختلال دوقطبی نوع یک و دو هر دو نوسانات خلقی را شامل می‌شوند، اما تفاوت کلیدی در شدت و نوع نوسانات است.

معرفی اختلال دو قطبی

گاهی اوقات حس خوب و بد داریم. گاهی اوقات هم چند روز یا چند ماه حس خوب و بد داریم. این طبیعیه که خلق و خوی ما عوض بشه. اما برای بعضی از آدم ها، خلق و خوی خیلی زیاد عوض می شه. این آدم ها به اختلال دوقطبی مبتلا هستند.

یک روانشناس به نام دکتر لورن الکساندر می گه: «اختلال دوقطبی با خلق و خوی عادی ما فرق داره. افرادی که اختلال دوقطبی دارند، گاهی خیلی ناراحت و گاهی خیلی شاد می شن. این حالت ها برای زندگی شون مشکل ساز می شن. این حالت ها با حس های معمولی که ما به خاطر انسان بودن داریم فرق دارن.

اختلال دوقطبی یک بیماری روحیه که باعث می شه خلق و خو، انرژی و رفتار آدم ها خیلی عوض بشه. بعضی از افراد اختلال دوقطبی رو بیماری شیدایی– افسردگی یا افسردگی شیدایی می گن. اختلال دوقطبی یعنی زمانی که خلق و خوی آدم ها خیلی زیاد عوض می شه انواع مختلفی داره که،

چهار نوع از این بیماری وجود داره:

• دوقطبی نوع یک: در این نوع افراد گاهی خیلی شاد و گاهی خیلی ناراحت می شن. این حالت ها می تونه زندگی شون رو بهم بریزه.
• دوقطبی نوع دو: اینجا افراد هم شاد و ناراحت می شن، ولی کمتر از نوع یک. این حالت ها هم می تونه مشکلاتی براشون ایجاد کنه.
• سیکلوتیمی: اینجا افراد شاد و ناراحت می شن، ولی خیلی کم. این حالت ها معمولاً زیاد مشکل ساز نیست.
• دوقطبی نامشخص: اینجا آدم ها شاد و ناراحت می شن، ولی نمی شه دقیقاً بگیم که کدوم نوع از اختلال دوقطبی دارن.

دکتر الکساندر یک روانشناسه که در مورد اختلال دو قطبی بسیار تحقیق کرده. اون می گه که دوقطبی نوع یک و نوع دو شبیه هم هستن، ولی فرق هایی هم دارن. مثلاً نوع یک شدید تره و نوع دو طولانی تره.

اختلال دو قطبی نوع یک چیست؟

اختلال دوقطبی یعنی خلق و خوی آدم ها خیلی زیاد عوض می شه. این آدم ها گاهی خیلی ناراحت و گاهی خیلی شاد می شن. این حالت ها می تونه زندگی شون رو بهم بریزه.

دکتر الکساندر می گه که این افراد خلق و خوی متفاوتی دارن. “بعضی از افراد سریع از ناراحتی به شادی می رسن و برعکس. بعضی ها هم بین این دو حالت، حالت عادی هم دارن. اختلال دوقطبی برای هر کس فرق داره”.

افرادی که دوقطبی نوع یک دارن، حداقل دو هفته خیلی ناراحت می شن و حداقل یک هفته خیلی شاد. گاهی هم شادی شون زیاد می شه و باید توی بیمارستان بمونن. دکتر الکساندر می گه که این افراد سخت می تونن با دیگران رابطه خوبی داشته باشن یا کار کنن.

افسردگی در اختلال دو قطبی نوع یک

اختلال دو قطبی یعنی خلق و خوی افراد خیلی زیاد عوض می شه. افرادی که دوقطبی نوع یک دارن، گاهی خیلی ناراحت و گاهی خیلی شاد می شن. این حالت ها می تونه زندگی شون رو بهم بریزه.

وقتی که این افراد خیلی ناراحت می شن، به این حالت افسردگی می گن. افسردگی یعنی آدم ها حس خوبی ندارن، به چیزی علاقه ندارن، خودشون رو بی ارزش می دونن و رفتارشون عوض می شه.

افسردگی فقط یه حس بد نیست، بلکه یه بیماریه که می تونه افراد رو از انجام کار های روز مره باز داره. پژوهشگران می گن که این افراد بیشتر وقت ها ناراحت هستن تا شاد.

شیدایی در اختلال دو قطبی نوع یک

وقتی که این افراد خیلی شاد می شن، این حالت شیدایی می گن. شیدایی یعنی خلق و خوی خیلی بالا و انرژی زیادی دارن. ممکنه خیلی خوشحال، پرجنب و جوش و خیلی بی پروا به نظر برسن.

شیدایی می تونه باعث شه فکر کنن هیچ چیزی نمی تونه بهشون آسیب بزنه. افرادی که شیدایی دارن ممکنه کار های خطرناکی بکنن مثل قمار، رانندگی سریع، زیاده روی در نوشیدن یا مصرف مواد.

همچنین ممکنه از واقعیت دور بشن (روان پریش بشن). ممکنه چیز هایی ببینن یا بشنون که وجود ندارن. یا فکر کنن که دولت داره بهشون نظارت می کنه. یا فکر کنن که خیلی مهم و قدرتمندن، مثلاً فکر کنن می تونن بسکتبالیست بشن یا سرطان رو درمان کنن، حالا که هیچ تجربه یا دانشی در این مورد هم ندارن.

علائم شیدایی می تونه خیلی خطرناک و حتی مرگبار باشه. افرادی که شیدایی دارن باید توی بیمارستان بمونن. چون شیدایی می تونه باعث شه به خودشون یا دیگران آسیب برسونن. گاهی هم ممکنه کار های غیر قانونی بکنن و پلیس بگیرتشون. گاهی هم دوستان یا خانواده شون می خوان که برن دکتر چون فکر یا رفتارشون عجیبه.

اختلال دو قطبی نوع دو چیست؟

اختلال دوقطبی یعنی خلق و خوی آدم ها خیلی زیاد عوض می شه. آدم هایی که دوقطبی نوع دو دارن، گاهی خیلی ناراحت می شن و گاهی خیلی شاد. اما شادی شون زیاد نمی شه. این حالت ها می تونه زندگی شون رو بهم بریزه.

دوقطبی نوع دو یه نوع از اختلال دوقطبیه که سال (1994) تشخیص داده شد. این افراد هم مثل دوقطبی نوع یک، ممکنه بین حالت های شاد و ناراحت، حالت عادی هم داشته باشن یا نداشته باشن. افرادی که دوقطبی نوع دو دارن، بیشتر می تونن کار کنن و با دیگران رابطه خوبی داشته باشن تا کسانی که دوقطبی نوع یک دارن.

افسردگی در اختلال دو قطبی نوع دو

افرادی که دوقطبی نوع دو دارن، گاهی خیلی ناراحت و گاهی خیلی شاد می شن. اما شادی شون زیاد طول نمی کشه. این حالت ها می تونه زندگی شون رو بهم بریزه.

این افراد هم مثل دوقطبی نوع یک، حداقل دو هفته خیلی ناراحت می شن. بعضی از این آدم ها ممکنه خیلی زیاد و خیلی طولانی ناراحت باشن تا آدم هایی که دوقطبی نوع یک دارن.

هیپومانیا در اختلال دو قطبی نوع دو

وقتی که این افراد خیلی شاد می شن، این حالت هیپومانیا می گن. هیپومانیا یعنی آدم ها خلق و خوی بالا و انرژی زیادی دارن. ممکنه خیلی خوشحال یا هیجان زده باشن. آدم هایی که دوقطبی نوع یک دارن، هم ممکنه این حالت رو داشته باشن، به علاوه حالت شیدایی.

آدم هایی که هیپومانیا دارن، چیزهایی که وجود ندارن رو نمی بینن یا نمی شنون. اما ممکنه کار هایی بکنن که خطرناکه، ولی نه خیلی زیاد. مثلاً ممکنه پولشون رو بریزن توی کار هایی که مطمئن نیستن، یا خیلی خرید کنن یا خونه شون رو رنگ کنن.

وقتی که آدم ها شیدایی دارن، خیلی واضحه که یه مشکلی دارن. اما وقتی که هیپومانیا دارن، شاید خودشون یا دیگران نفهمن که یه بیماریه. برای همین، شاید نرن دکتر. بعضی وقتا هم ممکنه دکتر فکر کنه که فقط افسردگی دارن، چون اون وقتا که ناراحتن، می رن دکتر.

اختلال دو قطبی نوع یک نوع یک در مقابل نوع دو

اختلال دو قطبی نوع یک و نوع دو راه های مختلفی برای تشخیص دارن. اما هر دو نوع از این بیماری می تونه با درمان و دارو کمک بگیره. اما بعضی وقتا کسانی که اختلال دوقطبی دارن، مشکل دارن که به درمان و دارو ادامه بدن. مخصوصاً وقتی که خیلی شاد می شن، ممکنه فکر کنن که دیگه نیازی به درمان و دارو ندارن.

دکتر الکساندر می گه که وقتی که خیلی شاد می شن، ممکنه فکر کنن که همه چیز خوبه. اما اون موقع هم ممکنه کار هایی بکنن که بهشون آسیب برسونه. دارو رو قطع کردن می تونه باعث بشه دوباره خیلی شاد یا خیلی ناراحت بشن. برای همین، باید دارو رو ادامه بدن.

بعضی از این افراد ممکنه بخوان خودشون رو بکشن. این ممکنه وقتی باشه که خیلی ناراحت یا خیلی شاد هستن. وقتی که خیلی شاد هستن، ممکنه فکر کنن که همه چیز خوبه.

اگه شما یا کسی که می شناسید این حالت رو داره. اگه اوضاع خیلی بد باشه، مثلاً بخواد خودش رو بزنه یا چیز هایی ببینه یا بشنوه که وجود نداره ، باید زود بره پیش روانشناس.

افرادی که این بیماری دارن، باید همیشه درمان بشن. ممکنه پیدا کردن درمانی که براشون مناسبه زمان ببره. اما باید به درمان ادامه بدن. داشتن دوستان یا خانواده که حمایت کنن می تونه کمک کنه که درمان رو انجام بدن.

منبع: https://health.clevelandclinic.org/bipolar-1-vs-2

با تشکر از شما که تا پایان مقاله همراه ما بودید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. ما همیشه مشتاق شنیدن نظرات و بازخورد های شما هستیم. لطفاً اگر سوال یا نظری دارید، با ما در میان بگذارید. با آرزوی بهترین ها برای شما.