آیا به دنبال مقاله ای کامل و جامع در مورد اختلال ارگاسم هستید؟ اختلال ارگاسم در زنان مشکلی هست که باعث می‌شه، خانم ‌ها در زمان روابط جنسی نتوانند به ارگاسم برسند یا اینکه ارگاسمشان خیلی ضعیف یا دیر اتفاق بیفتد. این مشکل برای دست ‌کم شش ماه باید ادامه داشته باشد و حداقل در (75) درصد از روابط جنسی پیش بیاید که باعث ناراحتی بشه (تا بتونیم بهش بگیم اختلال). خیلی از زنان در آمریکا و آسیا این مشکل را تجربه می‌کنند، اما خبر خوب این است که راه‌ های درمانی موثری هم وجود داره.

اختلال ارگاسم چیست؟

این مقاله در مورد راه‌ های روانشناسی برای درمان این اختلال صحبت می‌کنه. محققان از پایگاه‌ های اطلاعات روانشناسی و کتاب ‌های دانشگاهی برای پیدا کردن نتایج درمان ‌ها استفاده کردند. نتایج این بررسی ‌ها نشان داد که درمان‌ های روانشناختی به زنانی که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنن کمک می ‌کنه تا دوباره بتوانند ارگاسم داشته باشند. به خصوص، خود  ارضایی تحت نظر، تمرکز حواس، و روان ‌درمانی نتایج بهتری داشته ‌اند نسبت به روش ‌هایی مثل حساسیت زدایی سیستماتیک یا کتاب‌ درمانی.

معرفی ارگاسم:

ارگاسم یه حالت خاص و لذت بخش در حین روابط جنسیه که معمولاً همراه با انقباضات عضلانی و افزایش احساسات اتفاق می افته. مردم ارگاسم رو یکی از قسمت‌ های مهم لذت جنسی می‌ دونن. یکی از اختلالاتی که در کتاب راهنمای تشخیص بیماری ‌های روانی (معروف به DSM-5) مطرح شده، به نام اختلال ارگاسم زنانه یا به اختصار (FOD) آمده.

این حالت وقتیه که خانم‌ ها نمی ‌تونن برای مدت شش ماه و در بیش از (75%) روابط جنسیشون به ارگاسم برسن یا ارگاسم خیلی ضعیفی داشته باشن و این موضوع باعث ناراحتیشون شده باشه. این مشکل می ‌تونه همیشگی باشه یا به وجود اومده باشه، در همه موقعیت ‌ها یا فقط در موارد خاص، و با شدت ‌های مختلف. بسیاری از زنان در سرتاسر جهان، از جمله در آمریکا، اروپا و آسیا، ممکنه با این مشکل روبرو باشن، اما لزوماً همه‌ ی اون‌ ها از این وضعیت ناراحت نیستن و به دنبال درمان نمی‌ گردن.

عوامل مرتبط با ارگاسم زنان و (FOD)

رسیدن به ارگاسم در زنان می ‌تواند تحت تأثیر خیلی چیز ها قرار بگیره، موارد بیولوژیکی مثل مواد شیمیایی در بدن، حالات روحی و عاطفی، و همچنین عوامل فرهنگی و جامعه ‌ای. اگر در هر کدام از این بخش ‌ها مشکلی باشه، می ‌تونه توانایی خانم‌ ها برای داشتن ارگاسم رو تحت تأثیر قرار بده. بیشترین دلایلی که باعث این اختلال می‌ شن عبارت ‌اند از: مشکلات عصبی، بیماری ‌های خیلی جدی مثل آسیب دیدگی نخاع، احساس بد و گناه در مورد مسائل جنسی، و استرس و نگرانی هایی که به دلیل روابط بین افراد پیش می ‌آیند.

عوامل بیولوژیکی در اختلال ارگاسم زنانه

زنان به دلایل مختلفی ممکنه نتونن به ارگاسم برسن، از جمله مشکلات در سیستم عصبیشون، مشکلات در غدد درون‌ ریز و مغزشان. بعضی از شرایط پزشکی مثل آسیب‌ دیدگی اعصاب لگنی، ام اس، بیماری پارکینسون، صرع، عوارض بعد از عمل رحم ‌برداری، درد در ناحیه تناسلی، مشکلات غدد درون ‌ریز، کم کاری کلیه، و بیماری فیبرومیالژیا (درد مزمن عضلانی) می ‌تونن روی این قابلیت اثر بذارن.

زنانی که آسیب ‌دیدگی نخاعی دارن و این آسیب ‌ها روی اعصاب خاصی تأثیر می ‌ذاره، هم ممکنه دشواری بیشتری در رسیدن به ارگاسم داشته باشن. بعضی از مشکلات عروقی و عصبی هم می‌ تونن باعث مشکلات ارگاسم بشن، مثل دیابت یا سخت شدن دیواره ‌های عروقی. مطالعات نشون داده که سطوح مواد شیمیایی خاص در بدن، مثل اپی ‌نفرین و نوراپی ‌نفرین، وقتی زنان به ارگاسم نزدیک می شوند، بالا می ‌رود.

تاثیر هورمون ها بر اختلال ارگاسم زنانه

همچنین سطح هورمون‌ هایی مثل اکسی ‌توسین و پرولاکتین در هنگام یا بعد از ارگاسم تغییر می ‌کنه. دارو هایی که به درمان بیماری ‌های روانی کمک می‌ کنن، مثل بعضی از دارو های ضد افسردگی، می ‌تونن روی این توانایی تأثیر منفی بذارن و باعث کاهش یا تأخیر در ارگاسم بشن. بعضی از خانم ‌ها اعتقاد دارن که شکل دستگاه تناسلیشون می ‌تونه در دشواری‌ های ارگاسمی نقش داشته باشه،

که منجر به افزایش تعداد عمل‌ های جراحی زیبایی ناحیه تناسلی مثل کوچک کردن لب ‌ها، بازسازی واژن، و اصلاح شکل و عملکرد نقطه G شده. با وجود این که بعضی مطالعات نشون دادن این جراحی ‌ها می ‌تونن رضایت جنسی رو بالا ببرن، اما شواهد زیادی برای پشتیبانی از این روش ‌ها وجود نداره. به همین خاطر، بعضی از انجمن ‌های پزشکی از جراحان می‌ خوان که بدون دلایل کافی این جراحی ‌ها رو انجام ندن.

عوامل روانشناسی در اختلال ارگاسم زنانه

مشکل رسیدن به ارگاسم یا (FOD) می‌ تواند به دلیل مسائل روحی و روانی باشد. برخی از این مشکلات شامل احساس گناه نسبت به مسائل جنسی، اضطراب به وقت رابطه جنسی، انواع درگیری ‌ها و مشکلات در روابط عاطفی می‌ شوند. احساس گناه ممکن است باعث بشه که زنان در هنگام روابط جنسی دچار استرس بشن و از لحظه لذت نبرن، و بیشتر به فکر عواقب یا نتایج این کار باشن. برخی زنان که دین شخصی‌ شان خیلی سخت ‌گیرانه است ممکنه روابط جنسی را گناه بدونن و این احساس ممکنه حواسشان را پرت کند و روی رسیدن به ارگاسم اثر منفی بگذارد.

اما زنانی که در فعالیت‌ های جنسی خود فعال ‌تر نقش می‌ گیرند و از خود ارضایی لذت می ‌برند معمولا گزارش کرده ‌اند که ارگاسم ‌های بیشتری تجربه می ‌کنند، چون این کار ها ممکنه بهشون کمک کنه که بیشتر از نیاز های بدنشان آگاه بشن و روابط جنسی بهتری داشته باشند. زنانی که در روابطشان احساس راحتی می ‌کنند و می ‌توانند راحت ‌تر در مورد نیاز های جنسی‌ شان صحبت کنند، شاید راحت ‌تر بتوانند به ارگاسم برسند. در مقابل، زنانی که مشکلات عاطفی دارند ممکن است بیشتر در خطر بروز مشکلات جنسی باشند.

عوامل دیگری مثل سن، سطح تحصیلات و مذهب هم می ‌توانند در این مشکل تاثیر‌ گذار باشند. برای مثال، زنان جوان‌ تر شاید بیشتر از زنان مسن ‌تر، مشکلاتی در رسیدن به ارگاسم داشته باشند. زنان دارای تحصیلات بیشتر می ‌توانند دیدگاه باز تری نسبت به مسائل جنسی داشته باشند و بر اساس این دیدگاه ‌ها راحت ‌تر به ارگاسم برسند.

زنانی که بسیار مذهبی هستند ممکن است در طول رابطه جنسی بیشتر احساس گناه کنند و به همین خاطر ممکن است سخت ‌تر ارگاسم داشته باشند. به طور کلی، فرهنگ جامعه ‌ای که زنان در آن زندگی می ‌کنند، باور هایی که درباره لذت جنسی زنان وجود دارد، می‌ تواند تاثیر عمیقی بر توانایی ‌شان برای رسیدن به ارگاسم داشته باشد. زنانی که در جوامعی بزرگ شده‌ اند که به آن‌ ها این امکان را داده ‌اند تا از روابط جنسی خود لذت ببرند و آن را ارزشمند بدانند، شاید بیشتر از جوامعی که لذت جنسی زنان را نادیده می ‌گیرند، تمایل به داشتن ارگاسم دارند.

ارزیابی و درمان اختلال ارگاسم زنانه (FOD)

در درمان مشکل ارگاسم زنان، که به اختصار (FOD) نامیده می ‌شود، باید یک دکتر یا روانشناس که تخصص و شناخت خوبی از نحوه کار ارگاسم دارد، وضعیت را بررسی کند. بعد از پیدا کردن علت اصلی مشکل، روش‌ هایی مثل تکنیک ‌های شناختی-رفتاری (روش ‌های فکری و رفتاری) و درمان ‌های فیزیکی می ‌تواند به بهبود توانایی فرد برای رسیدن به ارگاسم کمک کند.

بررسی اختلال ارگاسم زنانه

در بررسی مشکل ارگاسم زنانه که (اختلال ارگاسم) خوانده می ‌شود، لازمه که یک پزشک عمومی اطلاعات در مورد تاریخچه جنسی، پزشکی و وضعیت روانی-اجتماعی بیمار جمع ‌آوری کند، مثل همان کاری که برای تشخیص اختلالات عملکرد جنسی انجام می ‌دهند. پزشک باید بفهمد که آیا مشکل برای زن در همه شرایط وجود دارد، یا فقط با یک شریک خاص یا در هنگام انواع خاصی از فعالیت ‌های جنسی رخ می‌ دهد. این اطلاعات می ‌توانند به پزشک کمک کنند که بهترین نوع درمان را انتخاب کند.

آموزش ها و مهارت های لازم برای درمان اختلال ارگاسم زنانه

برای درمان مشکل رسیدن به ارگاسم در زنان، درمان ‌های جنسی به تغییر نگرش‌ ها و تفکرات در مورد جنسیت، کم کردن استرس و زیاد کردن توانایی و لذت ارگاسم کمک می ‌کنند. شیوه‌ هایی برای کم کردن حساسیت نسبت به اضطراب، مثل استفاده از تمرینات آرام ‌سازی و تقویت تمرکز حسی، استفاده می ‌شوند.

آموزش ‌های جنسی و بهبود مهارت ‌های ارتباط با شریک جنسی نیز می ‌توانند بخشی از این درمان باشند. تمرینات ” کگل” که به سفت و شل کردن عضلات لگن مربوط می‌ شوند، گاهی اوقات به برنامه درمانی اضافه می ‌شوند و ممکن است به افزایش جریان خون به ناحیه تناسلی و افزایش حساسیت کمک کنند. درمان موثری که تاکنون برای (FOD) پیدا شده، خود ارضایی هدایت ‌شده می باشد. این درمان با استفاده از روش‌ های کمک کردن به زن برای شناخت بهتر بدن و نقاط حساسش، و آموزش نحوه واکنش‌ دادن به این تحریک، انجام می‌ شود.

درمان اختلال ارگاسم زنانه

درمان با چند مرحله شروع می ‌شود، مانند بازدید بدن با آینه و فهمیدن نقاط لذت ‌بخش، و سپس خودت حریکی برای رسیدن به “ارگاسم”. استفاده از لوبریکانت‌ ها، ابزار های ویبراتوری و ویدئو های عاطفی نیز رایج است. وقتی فرد توانایی ارگاسم به تنهایی پیدا کرد، معمولاً شریک جنسی ‌اش نیز در جلسات شرکت می ‌کند تا شریک جنسی بتواند به او در ارتباط جنسی کمک کند. تحقیقات نشان داده‌ اند که خود ارضایی هدایت‌ شده در درمان (FOD) اولیه، وقتی به روش ‌های مختلف ارائه می ‌شود، موثر است.

این درمان برای (اختلال ارگاسم) اولیه که موقعیت ‌های جنسی مرتبط با شریک جنسی نیست، موثر است. اما برای (اختلال ارگاسم) ثانویه که در آن زنان به تحریک ناحیه تناسلی خود حساس هستند، تا حدودی موثر است اما به اندازه (اختلال ارگاسم) اولیه نیست. درمان (اختلال ارگاسم) ثانویه معمولاً بر مهارت ‌های ارتباطی و اعتماد بین شریکان تمرکز دارد. اگر اضطراب مربوط به جنسی را مشکل تشخیص دادید، استفاده از تکنیک‌ های کاهش اضطراب ممکن است کمک‌ کننده باشد.

این تکنیک ‌ها معمولاً همراه با آموزش ‌های جنسی، کتاب ‌درمانی و تمرینات ” کگل” استفاده می ‌شوند. این تمرینات ممکن است به افزایش حجم عضلات پوبوکوکسیژوس و بهبود جریان خون به اندام‌ های تناسلی کمک کنند. برای زنانی که پس از عملیاتی مانند هیسترکتومی (برداشتن رحم) یا اووفورکتومی (برداشتن تخمدان ‌ها) مشکلات ارگاسمی پیدا کرده ‌اند، درمان با استفاده از ترکیب هورمون‌ های استروژن و تستوسترون موثر بوده است.

همچنین برای کسانی که به دلیل استفاده از دارو های ضد افسردگی مشکل ارگاسم پیدا کرده‌ اند، دارو های خاصی استفاده شده است اما تاکنون هیچ دارویی بیشتر از دارو نما (PLACEBO) مؤثر نبوده است. با این وجود، تحقیقات نشان داده ‌اند که ورزش می ‌تواند تحریک جنسی در زنان را افزایش دهد، به‌خصوص زنانی که دارو های ضد افسردگی مصرف می ‌کنند.

منبع: labs.la.utexas

با تشکر از شما که تا پایان مقاله همراه ما بودید. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشد. ما همیشه مشتاق شنیدن نظرات و بازخورد های شما هستیم. لطفاً اگر سوال یا نظری دارید، با ما در میان بگذارید. با آرزوی بهترین ها برای شما.