اختلالات بالینی

“اختلالات بالینی که به عنوان اختلالات روانی یا بیماری های روانی نیز شناخته می شوند، شرایطی هستند که بر نحوه تفکر، احساس، رفتار و انجام زندگی روزمره فرد تاثیر می گذارند. این اختلالات با استفاده از کتاب مرجعی به نام راهنمای تشخیصی و آماری تشخیص داده شده و طبقه بندی می شوند.

اختلالات روانی (DSM): این اختلالات می توانند از نظر شدت، مدت و تأثیر بر فعالیت های روزمره فرد متفاوت باشند.

انواع اختلالات بالینی

اختلالات بالینی طیف وسیعی از شرایط را شامل می شود. برخی از مثال‌ها عبارتند از اختلالات خلقی مانند افسردگی و اختلال دوقطبی، اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر و فوبیا، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) با افکار ناخواسته و رفتارهای تکراری، و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) که می‌تواند پس از یک ضربه‌ی روانی ایجاد شود. همچنین اختلالات شدیدی مانند اسکیزوفرنی وجود دارد که بر تفکر تأثیر می گذارد، باعث توهم می شود و عملکرد اجتماعی را مختل می کند. اختلالات شخصیت مانند اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت خودشیفته شامل الگوهای مداوم رفتاری مشکل ساز هستند.

اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی حول تصویر مخدوش بدن و عادات غذایی نامنظم می چرخد. اختلالات مصرف مواد شامل اعتیاد و وابستگی به موادی مانند الکل، مواد مخدر یا قمار است. اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی است که بر توجه، تکانشگری و بیش فعالی تأثیر می گذارد. اختلال طیف اوتیسم (ASD) به طیفی از شرایطی اشاره دارد که بر تعامل اجتماعی، ارتباطات و رفتار تأثیر می گذارد. اختلالات خواب مانند بی خوابی و آپنه خواب الگوهای خواب طبیعی را مختل می کند و می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود. اختلالات عصبی-شناختی، از جمله بیماری آلزایمر و زوال عقل، شامل کاهش توانایی های شناختی و اختلال در عملکرد روزانه است.

اختلالات جنسی:

این اختلالات بر تجربه و عملکرد جنسی فرد تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال می توان به اختلال نعوظ (مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ) و اختلالات عملکرد جنسی (مشکلات با میل جنسی یا برانگیختگی) اشاره کرد.

نارسایی جنسیتی:

این به پریشانی افراد اشاره دارد که وقتی هویت جنسیتی آنها (نحوه درک آنها از خود) با جنسیتی که در بدو تولد به آنها اختصاص داده شده مطابقت ندارد، . این می تواند باعث ناراحتی عاطفی قابل توجهی شود و ممکن است به دنبال مداخلات تایید کننده جنسیت باشد.

اختلالات تجزیه ای:

اختلالات تجزیه ای با اختلال در هویت، حافظه و آگاهی مشخص می شوند. اختلال هویت تجزیه ای (که قبلا به عنوان اختلال شخصیت چندگانه شناخته می شد) نمونه ای است که در آن افراد دارای هویت ها یا حالت های شخصیتی متمایز متعددی هستند.

اختلالات تیک:

اختلالات تیک شامل حرکات غیرارادی یا صداهایی است که به عنوان تیک شناخته می شوند. سندرم تورت یک مثال شناخته شده است که در آن افراد هم تیک های حرکتی (مانند پلک زدن یا بالا انداختن شانه) و هم تیک های صوتی (مانند غرغر کردن یا پاک کردن گلو) را تجربه می کنند.

اختلال سلوک:

این یک اختلال رفتاری است که معمولاً در کودکان و نوجوانان تشخیص داده می شود. این شامل الگوهای مداوم رفتارهای پرخاشگرانه و ضداجتماعی، مانند قلدری، دعوا، یا نقض قوانین و حقوق دیگران است.

ناتوانی ذهنی:

که قبلاً به عنوان عقب ماندگی ذهنی شناخته می شد، این وضعیت با محدودیت در عملکرد فکری و مشکلات در رفتار انطباقی مشخص می شود که می تواند بر مهارت های زندگی روزمره مانند ارتباط و مراقبت از خود تأثیر بگذارد.

اختلالات یادگیری:

اختلالات یادگیری مانند نارساخوانی بر کسب و به کارگیری مهارت های تحصیلی تأثیر می گذارد. آنها می توانند بر خواندن، نوشتن، ریاضیات یا سایر زمینه های یادگیری تأثیر بگذارند و ممکن است به حمایت آموزشی تخصصی نیاز داشته باشند.

اختلالات سازگاری:

این اختلالات در پاسخ به عوامل استرس زای مهم زندگی مانند طلاق، از دست دادن یکی از عزیزان یا از دست دادن شغل رخ می دهند. آنها منجر به علائم عاطفی یا رفتاری، مانند غم و اندوه، اضطراب، یا مشکلات در کنار آمدن با زندگی روزمره می شوند.

اختلال احتکار:

اختلال احتکار با مشکلات مداوم در دور انداختن اموال مشخص می شود که منجر به فضاهای زندگی درهم و برهم و اختلال عملکردی می شود. این شامل نیاز شدید به ذخیره اقلام و مشکلات جدا شدن از آنها است که اغلب منجر به به هم ریختگی و پریشانی شدید می شود.

اختلال ساختگی:

این اختلال شامل جعل یا اغراق آمیز علائم جسمی یا روانی برای جلب توجه یا همدردی دیگران است. افراد ممکن است برای حفظ ظاهر بیمار یا مجروح، تلاش زیادی کنند.

اختلال هذیانی:

اختلال هذیانی با باورهای نادرست مداوم مشخص می شود که مبتنی بر واقعیت نیستند. این باورها علیرغم شواهد یا استدلال منطقی بر خلاف آن، پابرجا هستند. هذیان ها می توانند به طور قابل توجهی بر افکار، احساسات و رفتار فرد تأثیر بگذارند.

اختلالات مخرب، کنترل تکانه و اختلالات رفتاری:

این دسته شامل شرایطی مانند اختلال نافرمانی مقابله ای (سرپیچی و خصومت مداوم نسبت به شخصیت های اقتدار) و اختلال انفجاری متناوب (قسمت های تکرار شونده طغیان های تکانشی و پرخاشگرانه) است. این اختلالات شامل مشکلاتی در کنترل تکانه ها و رفتارها می شود.

اختلال روان پریشی مختصر:

این یک وضعیت کوتاه مدت است که با علائم روان پریشی، مانند توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد) یا هذیان (باورهای نادرست قوی) مشخص می شود. معمولاً برای مدت کوتاهی طول می کشد و اغلب در پاسخ به یک عامل استرس زا رخ می دهد.

استعداد ژنتیکی در اختلالات بالینی:

استعداد ژنتیکی ممکن است خطر ابتلا به برخی اختلالات را به دلیل ویژگی های ارثی افزایش دهد. عوامل بیولوژیکی، مانند عدم تعادل در شیمی مغز یا ناهنجاری در ساختار مغز، می توانند به اختلالات بالینی کمک کنند. عوامل محیطی مانند تجربیات آسیب زا، استرس مزمن، یا پویایی ناکارآمد خانواده نیز می توانند احتمال ابتلا به اختلال را افزایش دهند. عوامل روان‌شناختی مانند مکانیسم‌های مقابله‌ای ناسازگار، الگوهای تفکر تحریف‌شده یا عزت نفس پایین نیز نقش دارند.

مهم است بدانید که اختلالات بالینی ناشی از ضعف شخصی یا نقص شخصیت نیستند. آنها شرایط مشروعی هستند که نیاز به تشخیص و درمان مناسب دارند. متخصصان سلامت روان مانند روانشناسان یا روانپزشکان یک ارزیابی جامع برای تشخیص اختلالات بالینی با ارزیابی علائم، سابقه شخصی و اختلال عملکردی انجام می دهند. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) معیارهای استانداردی را برای تشخیص ارائه می کند.

تشخیص دقیق در اختلالات بالینی:

تشخیص دقیق بسیار مهم است زیرا برنامه ریزی درمان و مداخلات مناسب را هدایت می کند. درمان اختلالات بالینی اغلب شامل ترکیبی از روان درمانی، دارو درمانی و سایر رویکردهای درمانی است. هدف روان درمانی، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) یا درمان روان پویشی، رسیدگی به علل زمینه ای و توسعه راهبردهای مقابله ای سالم تر است. داروهایی که توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی واجد شرایط تجویز می شوند، می توانند به مدیریت علائم و تثبیت خلق و خو یا فرآیندهای فکری در برخی از اختلالات کمک کنند.

جمع بندی

اختلالات بالینی ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، محیطی و روانی است. آنها شرایط مشروعی هستند که نیاز به تشخیص و درمان مناسب توسط متخصصان بهداشت روان دارند. درمان اغلب شامل روان درمانی، دارودرمانی و سایر رویکردهای درمانی برای رسیدگی به علل زمینه ای و توسعه راهبردهای مقابله ای سالم تر است.